متقولش حاجة خلاص كفاية

سكت الكلام ف القلب مقولتهوش...وكأنى كل عمرى معاكى معشتهوش
لأنى اتعلمت انى الى بحبه مبعهوش..والى يبعنى ويجرح قلبى محبهوش


وانتى خنتى الحلم الجميل بنا...بعتى الحنين من لحظة متقابلنا
والنهارده دى نهايه بتتكتب بدموع عيونا


انا مش هلومك..صدقينى مش هلومك على الى راح
ولا يوم هقلولك ليه وهبتك قلبى ملتيه بالجراح


لأنى عارف م البدايه ان قلبك مش عشانى
عارف ان حبك ليا كان بس لحنانى


خفتى تجرحى القلب الى عاش يحلم عشانك
حسستيه بحبك ووهمتيه بكلامك


صدق انه حبك وانه مخلوق علشانك
وانتى عشتى الكذبه وهو عمره مخانك


ف البدايه كنتى عاوزه تبعدى عن حبه ليكى
بس ف الأخر فرحتى بحبه وعشقه فيكى


قلتى ليه هسيب حبه وحنانه لواحده تانيه
بالرغم من ان قلبك عمره محسه ولو لثانيه


كان قلبك انانى وعشت انا دور الضحيه
وف الأخر لقيت قلبى راح لدنيا تانيه


دنيا عشت فيها الجرح وعاش هو فيا
دنيا اليمه عشقت فيها دموع عنيا


وف الأخر بقولك الله يسمحك على كل جرحك ليا
ويارب اكون انا اخر ضحية